skoroszyt (język polski)
skoroszyt (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) teczka z metalowym mechanizmem służącym do spinania luźnych kartek papieru
- (1.2) inform. plik komputerowy zawierający jeden lub więcej arkuszy kalkulacyjnych
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skoroszyt skoroszyty dopełniacz skoroszytu skoroszytów celownik skoroszytowi skoroszytom biernik skoroszyt skoroszyty narzędnik skoroszytem skoroszytami miejscownik skoroszycie skoroszytach wołacz skoroszycie skoroszyty - przykłady:
- (1.1) Mock schował kopertę do teczki obok materiałów dowodowych obu zbrodni i kartonowego skoroszytu z raportami swoich podwładnych[1].
- (1.2) Jeśli ilość arkuszy w skoroszycie znacząco wzrośnie, wówczas możemy powiększyć obszar przeznaczony na wyświetlanie kart arkuszy kosztem obszaru poziomego paska przewijania[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skoroszytowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. skoro + szyć; por. pol. zeszyt
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Adam Jaronicki, 102 sposoby na OpenOffice.ux.pl 2.0, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.