słabeusz (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lekcew. ktoś słaby fizycznie
(1.2) lekcew. ktoś o słabej konstrukcji psychicznej
(1.3) lekcew. słaby uczeń
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Na tego słabeusza nie masz co liczyć, wczoraj spuchł przy babcinej węglarce, a nie była pełna.
(1.3) Antek jest dobry z matmy, już pół roku pomaga podciągnąć się jednemu słabeuszowi z 7 d.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) charłak, cherlak, cherlawiec, chucherko, chuchrak, chuchro, chuderlak, marnota, mimoza, mizeractwo, mizeraczek, mizerak, mizerota, mizerotka, wymoczek, wyskrobek, zdechlak, zgniłek, zmora[1]; uczn. anemik
(1.2) mięczak
antonimy:
(1.1) osiłek
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. słabnąć ndk., zasłabnąć dk.
przym. słaby
przysł. słabo
rzecz. słabość ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. słaby + -eusz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.