charłak (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek schorzały, mizernie wyglądający
- (1.2) człowiek bez środków do życia, biedak
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik charłak charłacy dopełniacz charłaka charłaków celownik charłakowi charłakom biernik charłaka charłaków narzędnik charłakiem charłakami miejscownik charłaku charłakach wołacz charłaku charłacy depr. M. i W. lm: (te) charłaki - przykłady:
- (1.1) Zakonnica uwijała się przy charłakach, starając się ulżyć ich niedoli.
- (1.2) W sieni stało jakiś dwóch charłaków, prosząc feldmarszałka o jałmużnę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cherlak, cherlawiec, chory, słabeusz, wymoczek
- (1.2) biedak
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. charłać ndk.
- przym. charłacki
- przysł. charłacko
- rzecz. charłackość ż, charłactwo n, charłaczość ż, charłaczyna ż, charłanie n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. charłać + -ak
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.