pseudohodowca (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpsɛwdɔxɔˈdɔfʦ̑a], AS: [pseu̯doχodofca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• u → ł • akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba prowadząca pseudohodowlę; osoba rozmnażająca nierodowodowe psy lub koty w niewłaściwy sposób i bez należytej wiedzy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pseudohodowca pseudohodowcy dopełniacz pseudohodowcy pseudohodowców celownik pseudohodowcy pseudohodowcom biernik pseudohodowcę pseudohodowców narzędnik pseudohodowcą pseudohodowcami miejscownik pseudohodowcy pseudohodowcach wołacz pseudohodowco pseudohodowcy - przykłady:
- (1.1) Pseudohodowcą nazywamy każdą osobę doprowadzającą do rozrodu psów bez rodowodu w celach zarobkowych. Osoby takie bardzo często traktują zwierzęta jak towar, a rozmnażanie ich jak świetny sposób na business[1].
- (1.1) Niestety, polskie prawo nie zabrania rozmnażania nierodowodowych zwierząt dla zysku. Jedynym sposobem powstrzymania pseudohodowców jest zmniejszenie popytu na ich działalność[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pseudohodowla ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pseudo- + hodowca
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.