przygłupek (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. depr. ktoś głupkowaty
- (1.2) pot. depr. upośledzony umysłowo[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przygłupek przygłupkowie dopełniacz przygłupka przygłupków celownik przygłupkowi przygłupkom biernik przygłupka przygłupków narzędnik przygłupkiem przygłupkami miejscownik przygłupku przygłupkach wołacz przygłupku przygłupkowie depr. M. i W. lm: (te) przygłupki - przykłady:
- (1.1) baran, bęcwał, głupiec, głupek, cymbał, debil, dureń, idiota, imbecyl, jełop, kretyn, młotek, tępak, tuman, osioł, palant, przygłup, półgłówek
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przygłup m
- przym. przygłupi
- przysł. przygłupio
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. przygłup + -ek
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przygłup
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przygłup
- białoruski: (1.1) прыдурак m
- źródła:
- ↑
Hasło „przygłupek” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.