procesja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [prɔˈʦ̑ɛsʲja], AS: [procesʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. grupa wiernych w pochodzie, często ze śpiewem eksponująca przedmioty kultu; zob. też procesja w Wikipedii
- (1.2) pot. tłum lub kawalkada pojazdów wolno przemieszczająca się w jednym kierunku
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik procesja procesje dopełniacz procesji procesji / przest. procesyj[1] celownik procesji procesjom biernik procesję procesje narzędnik procesją procesjami miejscownik procesji procesjach wołacz procesjo procesje - przykłady:
- (1.1) Procesja zatoczyła koło wokół rynku i skierowała się w stronę kościoła.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. procesyjny
- rzecz. proceder mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. procession, niem. Prozession, p.łac. processio → obrzędowe wyjście z kościoła na zewnątrz[2]
- uwagi:
- (1.1) por. pochód • korowód • manifestacja • kondukt • parada
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) procession
- baskijski: (1.1) prozesio
- białoruski: (1.1) працэсія ż
- czeski: (1.1) procesí n
- hiszpański: (1.1) procesión ż
- jidysz: (1.1) פּראָצעסיע ż
- niemiecki: (1.1) Prozession ż
- nowogrecki: (1.1) λιτανεία ż
- rosyjski: (1.1) процессия ż
- słowacki: (1.1) procesia ż; (1.2) procesia ż
- szwedzki: (1.1) procession w, tåg n
- ukraiński: (1.1) процесія ż; (1.2) процесія ż
- węgierski: (1.1) processzió, körmenet
- wilamowski: (1.1) pruøcessyj ż, procesyj ż
- źródła:
- ↑ Hasło „procesja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Hasło „procesja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.