podejrzenie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔdɛjˈʒɛ̃ɲɛ], AS: [podei ̯žẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od podejrzeć
- (1.2) posądzenie kogoś o coś, domniemanie czyjejś winy
- (1.3) przypuszczenie istnienia, obecności czegoś
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik podejrzenie dopełniacz podejrzenia celownik podejrzeniu biernik podejrzenie narzędnik podejrzeniem miejscownik podejrzeniu wołacz podejrzenie - (1.2-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podejrzenie podejrzenia dopełniacz podejrzenia podejrzeń celownik podejrzeniu podejrzeniom biernik podejrzenie podejrzenia narzędnik podejrzeniem podejrzeniami miejscownik podejrzeniu podejrzeniach wołacz podejrzenie podejrzenia - przykłady:
- (1.1) Podejrzenie jak magik wykonał sztuczkę było niemożliwe.
- (1.2) Zdenerwowane ruchy dawały podstawy do podejrzeń.
- (1.3) Areszt i tymczasowe zatrzymanie są zawsze dopuszczalne, jeśli zachodzi podejrzenie, że istnieje zamiar dokonania przestępstwa.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) cień podejrzeń • nabrać podejrzeń
- synonimy:
- (1.2) domysł, domniemanie, przypuszczenie, supozycja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) czas. podejrzeć
- (1.2-3) czas. podejrzewać, podejrzywać; rzecz. podejrzany, podejrzana, podejrzewanie, podejrzliwiec, podejrzywanie; przym. podejrzany, podejrzliwy; przysł. podejrzanie, podejrzliwie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) suspicion
- asturyjski: (1.2) sospecha ż
- chorwacki: (1.2) sumnja ż; (1.3) sumnja ż
- duński: (1.2) mistanke w; (1.3) mistanke w
- esperanto: (1.2) suspekto
- francuski: (1.2) soupçon m, suspicion ż, doute m
- gruziński: (1.2) ეჭვი
- hiligaynon: (1.2) halan-an
- hindi: (1.2) अंदेशा m
- hiszpański: (1.2) sospecha ż; (1.3) sospecha ż, suposición ż
- islandzki: (1.2) grunur m
- jidysz: (1.2) חשד m
- kaszubski: (1.2) pòdezdrzenié n, pòmëszlenié n
- litewski: (1.2) įtarimas m
- niderlandzki: (1.2) verdenking ż
- niemiecki: (1.2) Verdacht m
- norweski (bokmål): (1.2) mistanke m; (1.3) mistanke m
- norweski (nynorsk): (1.2) mistanke m; (1.3) mistanke m
- nowogrecki: (1.2) υποψία ż
- paszto: (1.2) اتهام m
- portugalski: (1.2) suspeita ż
- rosyjski: (1.1) подсма́тривание n, подгля́дывание n; (1.2) подозре́ние n, до́мысел m; (1.3) предположе́ние n, подозре́ние n
- szwedzki: (1.2) aning w, misstanke w
- ukraiński: (1.2) підозра ż
- węgierski: (1.2) gyanú
- wilamowski: (1.2) fyrdöht m
- włoski: (1.2) sospetto m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.