plask (język polski)
- wymowa:
- IPA: [plask], AS: [plask]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
wykrzyknik onomatopeiczny
- (2.1) dźwięk. naśladowanie plasku (1.1)
wykrzyknik w funkcji czasownika
- (3.1) zrobić plask (1.1)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plask plaski dopełniacz plasku plasków celownik plaskowi plaskom biernik plask plaski narzędnik plaskiem plaskami miejscownik plasku plaskach wołacz plasku plaski - (2.1) nieodm.
- (3.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Słyszałaś ten dziwny plask? Chyba coś spadło z dachu.
- (2.1) Podniósł rękę, aby zabić komara siedzącego mu na udzie. Plask! Ale komar zdążył odlecieć.
- (3.1) Chłopiec potknął się i plask na buzię.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. plaskać ndk.
- rzecz. plaskacz mzw
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (2.1) por. bum
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.