plaskacz (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) posp. uderzenie z otwartej dłoni w twarz[1][2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plaskacz plaskacze dopełniacz plaskacza plaskaczy celownik plaskaczowi plaskaczom biernik plaskacza plaskacze narzędnik plaskaczem plaskaczami miejscownik plaskaczu plaskaczach wołacz plaskaczu plaskacze - przykłady:
- (1.1) Z tą różnicą, że tym razem nie skończyło się niestety na "plaskaczach"...[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) z plaskacza • wypłacić plaskacza
- synonimy:
- (1.1) policzek; posp. liść
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. plask mrz, plaskanie n, plaskanka ż
- czas. plasnąć dk., plaskać ndk.
- przym. plaskaty, płaski
- przysł. płasko
- wykrz. plask
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. plaskać + -acz, pol. plask + -acz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) slap
- źródła:
- ↑ obserwatoriumjezykowe.uw.edu.pl
- ↑ nowewyrazy.uw.edu.pl, nowewyrazy.uw.edu.pl, 2020.10.30
- ↑ Jakub Rzeźniczak i zapomniany "plaskacz". "Niech szanuje mordę k***a, gnój j***ny", gol24.pl,
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.