-acz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [aʧ̑], AS: [ač]
-
- znaczenia:
przyrostek
- (1.1) w połączeniu z tematem niektórych czasowników tworzy nazwę wykonawcy czynności w rodzaju męskim[1]
- (1.2) w połączeniu z tematem niektórych rzeczowników tworzy nazwę znamionującą
- (1.3) w połączeniu z tematem niektórych czasowników tworzy nazwę narzędzia (przez zamianę działacza osobowego na nieżywotnego)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik -acz -acze dopełniacz -acza -aczy / -aczów celownik -aczowi -aczom biernik -acza -aczy / -aczów narzędnik -aczem -aczami miejscownik -aczu -aczach wołacz -aczu -acze - (1.3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik -acz -acze dopełniacz -acza -aczy / -aczów celownik -aczowi -aczom biernik -acz -acze narzędnik -aczem -aczami miejscownik -aczu -aczach wołacz -aczu -acze - przykłady:
- (1.1) gracz, kopacz, pracz
- (1.2) brodacz, kudłacz
- (1.3) ogrzewacz, pogrzebacz, lodołamacz, oczyszczacz
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) forma żeńska -aczka
- (1.2) forma żeńska -aczka
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) prasł. *-ačь[2]
- uwagi:
- (1.1) por. -arz / -arka, -nik / -niczka
- zobacz słowa kończące się na „-acz”
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Często jest to nazwa robotnika. Zob. Słowotwórstwo techniczne. Część II, „Poradnik Językowy” nr 4/1922, s. 50.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 357.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.