plaskać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. plasnąć)

(1.1) uderzać czymś płaskim o płaską powierzchnię
(1.2) wydawać odgłos plasku
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Patrzy się w oczy widza ślepemi oczami, dźwiga się bezskutecznie na zemdlałych nogach, i raz wraz plaska w próżni oszalałemi rękoma[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) plaskać płetwą
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. plask mrz, plaskanie n, plaskacz mrz
czas. plasnąć dk.
wykrz. plask
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.