pierniczek (język polski)
pierniczki (1.2)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛrʲˈɲiʧ̑ɛk], AS: [pʹi ̯erʹńiček], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zdrobn. od piernik
- (1.2) kulin. ciastko z ciasta piernikowego
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pierniczek pierniczki dopełniacz pierniczka[1] pierniczków celownik pierniczkowi pierniczkom biernik pierniczka pierniczki narzędnik pierniczkiem pierniczkami miejscownik pierniczku pierniczkach wołacz pierniczku pierniczki - przykłady:
- (1.2) Kupiłam przepyszne pierniczki w czekoladzie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. piernik m, pierniczysko n, piernikarz m, piernikarka ż, piernikarstwo n, piernikarnia ż, piernikarzowa ż, piernikarzówna ż, piernikarczyk m, pierniczarz m, pierniczarka ż, piernikalia nmos
- przym. piernikarzowy, piernikarski, piernikowy, pierniczkowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) gingerbread cookie
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.