piernikalia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpʲjɛrʲɲiˈkalʲja], AS: [pʹi ̯erʹńikalʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) żart. jubileusz starszej osoby obchodzony uroczyście
- odmiana:
- (1.1) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik piernikalia dopełniacz piernikaliów celownik piernikaliom biernik piernikalia narzędnik piernikaliami miejscownik piernikaliach wołacz piernikalia - przykłady:
- (1.1) Byłam ostatnio na piernikaliach mojego wuja, gdzie wszyscy bawili się jak na osiemnastce.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obchodzić piernikalia • bawić się na piernikaliach
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierniczysko n, pierniczek m, pierniczarz m, pierniczarka ż, piernik m, piernikarczyk m, piernikarka ż, piernikarnia ż, piernikarstwo n, piernikarz m, piernikarzowa ż, piernikarzówna ż
- przym. piernikarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. piernik (starsza osoba)[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Spotkania z „okazji” w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 182.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.