peber (język duński)

tre pebre (1.2)
peber (2.1)
wymowa:
Dania: [ˈpewɔ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. pieprz (roślina)
(1.2) papryka (owoc)

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) kulin. pieprz (przyprawa)
odmiana:
(1) en peber, peberen, pebere/pebre, peberne/pebrene
(2.1) (et) peber, peberet, blm
przykłady:
(1.2) En kødfri paella laves af ris, masser af sunde, farverige grøntsager, herunder rød peber, friske tomater, grønne ærter eller bønner og krydres generøst med bl.a. gurkemeje og røget paprika.Bezmięsną paellę robi się z ryżu, mnóstwa zdrowych, kolorowych warzyw, w tym czerwonej papryki, świeżych pomidorów, zielonego groszku czy fasoli i obficie doprawia m.in. kurkumą i wędzoną papryką.
(2.1) Peber anvendes som krydderi.Pieprzu używa się jako przyprawy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) hvidt / sort / stødt peber
synonimy:
(1.2) peberfrugt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
hen hvor peberet grorgdzie pieprz rośnie
etymologia:
(1.1) ze st.ang. pipor
(2.1) ze st.ang. pipor
uwagi:
por. paprika
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.