otwarcie (język polski)

otwarcie (2.1) noża
otwarcie (2.1) pąku
otwarcie (2.2)
otwarcie (2.3)
wymowa:
IPA: [ɔtˈfarʲʨ̑ɛ], AS: [otfarʹće], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.
znaczenia:

przysłówek sposobu

(1.1) w sposób otwarty, szczery, uczciwy, jawny

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) rzecz. odczas. od otworzyć
(2.2) uroczystość założenia, uruchomienia czegoś
(2.3) szach. początkowa faza partii szachów; zob. też otwarcie szachowe w Wikipedii
(2.4) karc. pierwsza odzywka w licytacji brydżowej; zob. też otwarcie brydżowe w Wikipedii
odmiana:
(2.1) blm,
przykłady:
(2.2) Byłeś na otwarciu tej wystawy? — Nie, bo poszedłem na otwarcieBiedronki”.
składnia:
kolokacje:
(2.2) otwarcie sklepu / restauracji
(2.3) otwarcie nieregularne
synonimy:
(1.1) szczerze
(2.3) debiut
antonimy:
(1.1) skrycie
(2.1) nieotwarcie
(2.2) zamknięcie
(2.3) zamknięcie, końcówka, daw. endszpil
hiperonimy:
hiponimy:
(2.3) gambit, partia, obrona
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. otwieracz m, otwór m, otworek m, otwornica ż, otwartość ż, otworzenie n, otwieranie n
czas. otworzyć dk., otwierać ndk.
przym. otwarty, otworowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. otwarty
(2.1-4) pol. otworzyć
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.