ostryga (język polski)

ostrygi (1.1)
ostrygi (1.1)
wymowa:
IPA: [ɔˈstrɨɡa], AS: [ostryga]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. kulin. osiadły małż morski żyjący w ławicach na przybrzeżnych skałach płytkich mórz, o dużym znaczeniu w przemyśle spożywczym; zob. też ostrygi w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kolacja, rozumie się, jak zwykle: ostrygi, homary, ryby, zwierzyna, ale na zakończenie, dla amatorów, wie pani co? Kasza![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ostrygowate nmos
przym. ostrygowy, ostrygowaty
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. ostrica < łac. ostrea < gr.[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta • Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. B. Prus: Lalka
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ostryga” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.