obcowanie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) przebywanie z kimś, kontaktowanie się
- (1.2) rzad. seks. odbywanie stosunku płciowego
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik obcowanie obcowania dopełniacz obcowania obcowań celownik obcowaniu obcowaniom biernik obcowanie obcowania narzędnik obcowaniem obcowaniami miejscownik obcowaniu obcowaniach wołacz obcowanie obcowania - przykłady:
- (1.1) Dzięki obcowaniu z przyrodą tatrzańską odzyskał trochę zdrowie i chęć do życia.
- (1.2) Jeremiasz wstydził się obcowania ze starszymi od siebie kobietami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) obcowanie z Bogiem / z człowiekiem / z ludźmi / z naturą / z książkami / z poezją
- (1.2) obcowanie cielesne • obcowanie płciowe • obcowanie fizyczne
- synonimy:
- (1.1) zadawanie się (z kimś), przebywanie, kontaktowanie się
- (1.2) akt płciowy, kochanie się, kopulowanie, seks, spółkowanie, stosunek, stosunek płciowy, współżycie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wyobcowanie n, obcość ż, obcy mos
- czas. obcować ndk., poobcować dk., wyobcować dk., wyobcowywać ndk.
- przym. wyobcowany, obcy
- przysł. obco
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. obcować + -anie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- fiński: (1.1) yhteys
- hiszpański: (1.1) alterne m
- łaciński: (1.1) assuetudo ż; (1.2) assuetudo ż
- niemiecki: (1.1) Verkehr m; (1.2) Verkehr m
- rosyjski: (1.1) общение n (obŝenie)
- włoski: (1.1) compagnia ż, amicizia ż, pratica ż, relazione ż; (1.2) rapporto sessuale m, atto sessuale m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.