niewinny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɲɛˈvʲĩnːɨ], AS: [ńevʹĩ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który nie popełnił czegoś złego; taki, który nie ma winy
- (1.2) taki, który nie zna zła, postępuje czysto, jest nieskalany
- (1.3) taki, który nie ma poważnych konsekwencji
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik niewinny niewinna niewinne niewinni niewinne dopełniacz niewinnego niewinnej niewinnego niewinnych celownik niewinnemu niewinnej niewinnemu niewinnym biernik niewinnego niewinny niewinną niewinne niewinnych niewinne narzędnik niewinnym niewinną niewinnym niewinnymi miejscownik niewinnym niewinnej niewinnym niewinnych wołacz niewinny niewinna niewinne niewinni niewinne - przykłady:
- (1.1) Znowu zamęczyłeś jakieś niewinne stworzenie, byle tylko zadość uczynić ślepemu instynktowi[1].
- (1.3) Kiedy Gabriela z czysto siostrzanej, niewinnej ciekawości spytała: - Kto mówi? - usłyszała w odpowiedzi: - O, przepraszam[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) niewinne dziecko
- (1.3) niewinny żart • niewinna zabawa
- synonimy:
- (1.1-2) czysty, Bogu ducha winien
- (1.2) bezgrzeszny, nieskalany, dziewiczy
- (1.3) niegroźny
- antonimy:
- (1.1) winny
- (1.2) zepsuty
- (1.3) groźny
- hiperonimy:
- (1.3) bagatelny, nieszkodliwy
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. niewinność ż, niewiniątko n, uniewinnienie n, uniewinnianie n
- czas. uniewinniać ndk., uniewinnić dk.
- przysł. niewinnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) innocent; (1.2) innocent; (1.3) innocent
- arabski: (1.1) بريء, أبيض, زكي
- boloński: (1.1) inuzänt
- czeski: (1.1) nevinný
- duński: (1.1) uskyldig, sagesløs; (1.2) uskyldig, ren; (1.3) uskyldig, harmløs
- esperanto: (1.1) senkulpa; (1.2) ĉasta
- francuski: (1.1) innocent
- hiszpański: (1.1) inocente
- islandzki: (1.1) saklaus
- kaszubski: (1.1) niedowinny
- kataloński: (1.1) innocent
- niderlandzki: (1.1) onschuldig
- niemiecki: (1.1) unschuldig
- norweski (bokmål): (1.1) uskyldig; (1.2) uskyldig; (1.3) uskyldig
- norweski (nynorsk): (1.1) uskyldig; (1.2) uskyldig; (1.3) uskyldig
- nowogrecki: (1.1) αθώος
- pali: (1.1) apāpaka
- rosyjski: (1.1) неви́нный, безви́нный, невино́вный; (1.2) неви́нный; (1.3) неви́нный, безоби́дный, безвре́дный
- słoweński: (1.1) nedolžen; (1.2) nedolžen
- szwedzki: (1.1) oskyldig
- ukraiński: (1.1) невинний, безвинний; (1.2) невинний, безневинний; (1.3) невинний, безневинний, нешкідливий
- węgierski: (1.1) ártatlan; (1.2) ártatlan
- włoski: (1.1) innocente
- wolof: (1.1) muumin
- źródła:
- ↑ Sławomir Mrożek, Teatr 3 (Lis aspirant 1978, Lis filozof 1977, Polowanie na lisa 1977, Serenada 1977, Garbus 1975, Emigranci 1974), 1974, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Małgorzata Musierowicz, Dziecko piątku, 1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.