niemczura (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) przest. pogard. lub żart. Niemiec
rzeczownik, rodzaj żeński
- (2.1) przest. pogard. lub żart. Niemka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niemczura niemczurowie dopełniacz niemczury niemczurów celownik niemczurze niemczurom biernik niemczurę niemczurów narzędnik niemczurą niemczurami miejscownik niemczurze niemczurach wołacz niemczuro niemczurowie depr. M. i W. lm: (te) niemczury - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik niemczura niemczury dopełniacz niemczury niemczur celownik niemczurze niemczurom biernik niemczurę niemczury narzędnik niemczurą niemczurami miejscownik niemczurze niemczurach wołacz niemczuro niemczury - przykłady:
- (1.1) Jakże śmieszny i nędzny był ten podły Niemczura, z rękami podniesionemi do góry i z przerażeniem w głupich oczach...[1].
- (2.1) Niemczura kazała jej za karę wziąć różę w piąstkę i ścisnąć[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Niemiec; pogard. adolf, germaniec, szkop, szwab, fryc, helmut
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Niemcy lm nmos, niemczenie n, Niemiec mos, niemczyzna ż, niemieckość ż, Niemka ż, niemiecki mrz, niemra ż, zniemczanie n, zniemczenie n
- czas. niemczyć ndk., niemczeć ndk., zniemczeć dk., zniemczyć dk., zniemczać ndk.
- przym. niemiecki
- przysł. niemiecko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Andrzej Strug, Tajemnica Renu (wyd. 1933)
- ↑ Janusz Korczak, Bez steru (wyd. 1906)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.