niemczyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zniemczyć)

(1.1) narzucać kulturę i język niemiecki
(1.2) nadawać czemuś charakter niemiecki

czasownik zwrotny niedokonany niemczyć się (dk. zniemczyć się)

(2.1) przyswajać kulturę i język niemiecki, stawać się Niemcem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
(2.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Chcieli niemczyć mieszkańców małopolskich miast.
(1.2) Władze niemczyły słowiańskie nazwy miast i wiosek.
(2.1) Ich wnuki zaczynały niemczyć się i nie było na to rady.
składnia:
(1.1) niemczyć + B.nie niemczyć + D.
(1.2) niemczyć + B.nie niemczyć + D.
kolokacje:
(1.1) niemczyć ludność / szlachtę
(1.2) niemczyć herby / nazwy
synonimy:
(1.1) germanizować, zniemczać
(1.2) zniemczać
(2.1) niemczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Niemcy lm mos/lm nmos, niemczenie n, niemiec mos/mrz, Niemiec mos, niemra ż, Niemra ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Niemiec
uwagi:
tłumaczenia:
  • francuski: (1.1) germaniser; (1.2) germaniser
  • kazachski: (1.1) немістеу; (1.2) немістеу
  • niemiecki: (1.2) eindeutschen
  • rosyjski: (1.1) онемечивать; (1.2) онемечивать
  • węgierski: (1.1) németesít; (1.2) németesít
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.