nekromancja (język polski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ezot. wróżenie polegające na wywoływaniu duchów zmarłych w celu uzyskania od nich wiedzy o przyszłości; zob. też nekromancja w Wikipedii
- (1.2) fant. ożywianie trupów
- odmiana:
- (1.1-2) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nekromancja nekromancje dopełniacz nekromancji nekromancji / przest. nekromancyj[2] celownik nekromancji nekromancjom biernik nekromancję nekromancje narzędnik nekromancją nekromancjami miejscownik nekromancji nekromancjach wołacz nekromancjo nekromancje - przykłady:
- (1.1) Nekromancja, czyli sztuka wywoływania duchów zmarłych i pragnienie konsultowania się z nimi, praktykowana była już w starożytności[3].
- (1.1) Hekate była grecką boginią czarów, magii, nekromancji, widm i rozdroży.
- (1.1) Chrześcijanie nie powinni zajmować się nekromancją.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) interesować się / zajmować się nekromancją
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wróżbiarstwo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nekromanta m, nekromant m, nekromantka ż, nekromantyczność ż
- przym. nekromantyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. nekro- + -mancja[4][5] < gr. νεκρός + μαντεία → martwy + wróżenie
- uwagi:
- (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[2]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[6], Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- (1.1) zobacz też: aeromancja • astrologia • astromancja • chiromancja • hieromancja • hydromancja • kartomancja • krystalomancja • numerologia • onejromancja • ornitomancja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) necromancy
- baskijski: (1.1) nekromantzia
- bułgarski: (1.1) некромантия ż
- czeski: (1.1) nekromancie ż, nekromantie ż, nekromantika ż
- duński: (1.1) nekromanti w, nekromantik w
- francuski: (1.1) nécromancie ż
- hiszpański: (1.1) nigromancia ż, necromancia ż
- interlingua: (1.1) necromantia
- kataloński: (1.1) nigromància ż
- łaciński: (1.1) necromantia ż, necromantea ż
- niemiecki: (1.1) Totenbeschwörung ż, Nekromantie ż
- nowogrecki: (1.1) νεκρομαντεία ż
- portugalski: (1.1) necromancia ż
- rosyjski: (1.1) некромантия ż
- słowacki: (1.1) nekromantia ż
- starogrecki: (1.1) νεκρομαντεία ż
- ukraiński: (1.1) некромантія ż
- włoski: (1.1) negromanzia ż
- źródła:
- ↑
Hasło „nekromancja” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Hasło „nekromancja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Andrzej Zwoliński, Kontakty ze zmarłymi i wędrówki dusz czyśćcowych, s. 80, Kraków, Petrus, 2013.
- 1 2
Hasło „nekromancja” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „nekromancja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Hasło „nekromancja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.