Hekate (język polski)

wymowa:
IPA: [xɛˈkatɛ], AS: [χekate]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bogini czarów, magii, nekromancji, widm i rozdroży (miejsc sprzyjających czarom); zob. też Hekate (mitologia) w Wikipedii
(1.2) astr. planetoida o numerze katalogowym 100; zob. też (100) Hekate w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2) nieodm., blm,
przykłady:
(1.1) Hekate, córka tytana Persesa i Asterii, ukazywała się czarodziejom i czarodziejkom z płonącymi pochodniami w obu rękach, w towarzystwie wyjących psów lub też pod postacią zwierząt: suki, wilczycy, klaczy.
(1.1) W sztukach plastycznych Hekate bywa przedstawiana jako tronująca kobieta z pochodnią lub jako trzy połączone plecami niewiasty.
(1.1) Atrybutami Hekate były: pochodnie, bicz, wąż, pies, wilczyca, klacz, kot, magiczne i trujące zioła.
(1.1) Aby ubłagać Hekate, wynoszono jej na rozdroża resztki ofiar składanych umarłym[1].
(1.1) Późniejsze tradycje uważają Hekate za matkę Kirke[2].
(1.2) Hekate porusza się w obszarze między orbitami Marsa i Jowisza, czyli w pasie głównym planetoid.
składnia:
kolokacje:
(1.1) bogini Hekate • boska Hekate • atrybut / figurka / hymn do / kult / posąg / przedstawienie / przydomek / wizerunek Hekate • ku czci / na cześć Hekate • oddawać cześć / poświęcony / składać ofiary Hekate • czcić Hekate • mit o Hekate
(1.2) asteroida / planetka / planetoida Hekate • Hekate krąży / porusza się
synonimy:
(1.1) war. rzad. Hekata[3]; Trywia
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bogini
(1.2) planetoida
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
war. Hekata ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. Ἑκάτη (Hekate)
(1.2) prawdopodobnie od ang. Hekate (1.1)
uwagi:
zob. też Hekate w Wikipedii
(1.1) por. Hekata • Trywia; zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Astronomia • Indeks:Polski - Indeks terminów astronomicznych
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) Hecate, Hekate; (1.2) Hekate
  • czeski: (1.1) Hekaté ż; (1.2) Hekate ż
  • łaciński: (1.1) Hecate ż
  • niemiecki: (1.1) Hekate ż
  • nowogrecki: (1.1) Εκάτη ż
  • rosyjski: (1.1) Геката ż
  • słowacki: (1.1) Hekata ż, Hekaté ż; (1.2) Hekate ż
  • starogrecki: (1.1) Ἑκάτη ż
  • ukraiński: (1.1) Геката ż
źródła:
  1. Jan Parandowski, Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian, Czytelnik, Warszawa 1972, s. 88.
  2. Hasło „Hekate” w: Pierre Grimal, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, Wrocław 2008, ISBN 978-83-04-04673-3, s. 121.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Hekata” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.