-mancja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

temat słowotwórczy

(1.1) ostatni człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z wróżbą, wróżeniem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	-mancja	-mancje
dopełniacz	-mancji	-mancji / przest. -mancyj
celownik	-mancji	-mancjom
biernik	-mancję	-mancje
narzędnik	-mancją	-mancjami
miejscownik	-mancji	-mancjach
wołacz	-mancjo	-mancje

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) aeromancja • aksynomancja • alektriomancja • aleuromancja • alfitomancja • antropomancja • arytmancja • astragalomancja • astromancja • austromancja • belomancja • bibliomancja • botanomancja • cephaleonomancja • ceromancja • chiromancja • daktyliomancja • gastromancja • geomancja • gyromancja • halomancja • hydromancja • ichtiomancja • kapnomancja • kartomancja • katoptromancja • kleromancja • koscynomancja • kritomancja • krystalomancja • lekanomancja • libanomancja • litomancja • meteoromancja • metopomancja • molybdomancja • myomancja • nekromancja • nomancja • oenomancja • ofiomancja • oneiromancja • onomatomancja • onychomancja • onymancja • ornitomancja • psefomancja • pyromancja • rhabdomancja • sideromancja • skapulimancja • skiomancja • sternomancja • stychomancja • sykomancja • teframancja • teomancja • tyromancja

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

tem. słow. -manta, -mantka

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. -μαντεία (-manteía) < gr. μάντις (mántis) → wróżbiarz

uwagi:

tłumaczenia:

• włoski: (1.1) -manzia

źródła: