narzucać (język polski)
- wymowa:
- IPA: [naˈʒuʦ̑aʨ̑], AS: [nažucać]
- znaczenia:
czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. narzucić)
- (1.1) rzucać przedmioty na jakąś powierzchnię
- (1.2) zmuszać kogoś do akceptacji czegoś
- (1.3) pośpiesznie ubierać się w coś, okrywać sobie ramiona
czasownik zwrotny narzucać się (dk. narzucić się)
- (2.1) być nachalnym, zmuszać kogoś do przebywania ze sobą
- odmiana:
- (1) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik narzucać czas teraźniejszy narzucam narzucasz narzuca narzucamy narzucacie narzucają czas przeszły m narzucałem narzucałeś narzucał narzucaliśmy narzucaliście narzucali ż narzucałam narzucałaś narzucała narzucałyśmy narzucałyście narzucały n narzucałom narzucałoś narzucało tryb rozkazujący niech narzucam narzucaj niech narzuca narzucajmy narzucajcie niech narzucają pozostałe formy czas przyszły m będę narzucał,
będę narzucaćbędziesz narzucał,
będziesz narzucaćbędzie narzucał,
będzie narzucaćbędziemy narzucali,
będziemy narzucaćbędziecie narzucali,
będziecie narzucaćbędą narzucali,
będą narzucaćż będę narzucała,
będę narzucaćbędziesz narzucała,
będziesz narzucaćbędzie narzucała,
będzie narzucaćbędziemy narzucały,
będziemy narzucaćbędziecie narzucały,
będziecie narzucaćbędą narzucały,
będą narzucaćn będę narzucało,
będę narzucaćbędziesz narzucało,
będziesz narzucaćbędzie narzucało,
będzie narzucaćczas zaprzeszły m narzucałem był narzucałeś był narzucał był narzucaliśmy byli narzucaliście byli narzucali byli ż narzucałam była narzucałaś była narzucała była narzucałyśmy były narzucałyście były narzucały były n narzucałom było narzucałoś było narzucało było forma bezosobowa czasu przeszłego narzucano tryb przypuszczający m narzucałbym,
byłbym narzucałnarzucałbyś,
byłbyś narzucałnarzucałby,
byłby narzucałnarzucalibyśmy,
bylibyśmy narzucalinarzucalibyście,
bylibyście narzucalinarzucaliby,
byliby narzucaliż narzucałabym,
byłabym narzucałanarzucałabyś,
byłabyś narzucałanarzucałaby,
byłaby narzucałanarzucałybyśmy,
byłybyśmy narzucałynarzucałybyście,
byłybyście narzucałynarzucałyby,
byłyby narzucałyn narzucałobym,
byłobym narzucałonarzucałobyś,
byłobyś narzucałonarzucałoby,
byłoby narzucałoimiesłów przymiotnikowy czynny m narzucający, nienarzucający ż narzucająca, nienarzucająca narzucające, nienarzucające n narzucające, nienarzucające imiesłów przysłówkowy współczesny narzucając, nie narzucając rzeczownik odczasownikowy narzucanie, nienarzucanie - przykłady:
- (1.1) Narzucił koc na łóżko.
- (1.2) On bardzo często narzuca swoje zdanie.
- (1.3) Narzuć na siebie jakąś cieplejszą bluzkę!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) wprosić się
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. narzuta ż, narzucanie n, narzucenie n
- czas. narzucić dk.
- przym. narzutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) impose
- esperanto: (1.2) trudi
- niemiecki: (1.1) hineinwerfen, hineinschaufeln, aufladen; (1.2) aufzwingen, pot. aufhalsen; (1.3) überwerfen; (2.1) sich aufdrängen
- rosyjski: (1.1) набра́сывать, наки́дывать; (1.2) навя́зывать; (1.3) набра́сывать, наки́дывать
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.