narzuta (język polski)
.jpg.webp)
narzuta (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nakrycie na łóżko, tapczan, kanapę, często ozdobne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik narzuta narzuty dopełniacz narzuty narzut celownik narzucie narzutom biernik narzutę narzuty narzędnik narzutą narzutami miejscownik narzucie narzutach wołacz narzuto narzuty - przykłady:
- (1.1) Kupiłam wczoraj beżową, dwustronną narzutę na tapczan.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) beżowa itd./kolorowa/wzorzysta narzuta • patchworkowa narzuta
- synonimy:
- (1.1) kapa
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzut mrz, narzucanie n, narzucenie n, narzut m zdrobn. narzutka ż
- czas. narzucać ndk., narzucić dk.
- przym. narzutowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bedcover, bedspread, coverlet
- francuski: (1.1) couvre-lit m
- hiszpański: (1.1) cubrecama m, cubrecamas m
- niemiecki: (1.1) Tagesdecke ż
- rosyjski: (1.1) покрывало n
- włoski: (1.1) copriletto m, sopraccoperta ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.