napar (język polski)

napar (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈnapar], AS: [napar]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spożywczy, leczniczy lub kosmetyczny płyn otrzymywany po zalaniu ziela (niekiedy owoców, kwiatów) gorącą wodą; zob. też napar w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na przeziębienie dobrze jest pić napar z lipy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) napar z bratka / dziurawca / lipy / pokrzywy / rumianku / ziół
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wyciąg
hiponimy:
(1.1) herbata, kawa, yerba mate, herbata ziołowa
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. naparować dk., naparowywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. wyciąg zimny odwar wyciąg intrakt • macerat
tłumaczenia:
źródła:

napar (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [na.ˈpaɾ]
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) pokrywać sosem lub kremem (wyrób kulinarny)[1]
odmiana:
(1.1) koniugacja I: czasownik regularny
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cubrir, recubrir
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.