monstrancja (język polski)

monstrancja (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. naczynie liturgiczne do wystawiania konsekrowanej hostii; zob. też monstrancja w Wikipedii; zob. też monstrancja w Encyklopedii staropolskiej

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	monstrancja	monstrancje
dopełniacz	monstrancji	monstrancji / przest. monstrancyj
celownik	monstrancji	monstrancjom
biernik	monstrancję	monstrancje
narzędnik	monstrancją	monstrancjami
miejscownik	monstrancji	monstrancjach
wołacz	monstrancjo	monstrancje

przykłady:

(1.1) Pielgrzymi z Polski ofiarowali Janowi Pawłowi II monstrancję, która trafi do jednego z afrykańskich kościołów.

(1.1) Gloria wokół monstrancji była wulkanicznego, szarego koloru.

(1.1) Diakon miał problem, melchizedek nie pasował do monstrancji.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ostensorium^[1]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. monstrare

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) monstrance, ostensory, ostensorium
• chiński standardowy: (1.1) 圣体光
• chorwacki: (1.1) pokaznica
• czeski: (1.1) monstrance ż
• duński: (1.1) monstrans
• esperanto: (1.1) monstranco
• francuski: (1.1) ostensoir m
• hiszpański: (1.1) custodia ż, ostensorio m
• ido: (1.1) ostensorio
• indonezyjski: (1.1) monstrans
• japoński: (1.1) 聖体顕示台
• kataloński: (1.1) custòdia ż, ostensori m
• koreański: (1.1) 성광
• limburski: (1.1) monstrans
• litewski: (1.1) monstrancija ż
• luksemburski: (1.1) Monstranz ż
• łaciński: (1.1) ostensorium n
• niderlandzki: (1.1) monstrans, ostensorium
• niemiecki: (1.1) Monstranz ż
• portugalski: (1.1) ostensório, custódia
• rosyjski: (1.1) монстра́нция, монстрация
• słowacki: (1.1) monštrancia, ostenzórium
• słoweński: (1.1) monštránca
• szwedzki: (1.1) monstrans
• tamilski: (1.1) கதிர்ப்பாத்திரம்
• ukraiński: (1.1) монстранція, монстрація
• węgierski: (1.1) monstrancia
• wilamowski: (1.1) möstranc ż
• włoski: (1.1) ostensorio m

źródła: