hostia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈxɔstʲja], AS: [χostʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. okrągły opłatek z mąki pszennej używany podczas mszy oraz wystawiany w monstrancji do adoracji; zob. też hostia w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hostia hostie dopełniacz hostii hostii celownik hostii hostiom biernik hostię hostie narzędnik hostią hostiami miejscownik hostii hostiach wołacz hostio hostie - przykłady:
- (1.1) Przy podnoszeniu hostii ministrant trzykrotnie uderza w gong.
- (1.1) Kiedyś jadwiżanki piekły hostie dla wielu parafii naszej archidiecezji.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) komunikant
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pieczywo
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. hostia → hostia, opłatek
- uwagi:
- (1.1) por. prosfora
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) host, communion wafer
- baskijski: (1.1) ostia
- bułgarski: (1.1) нафора ż (nafora)
- esperanto: (1.1) hostio
- estoński: (1.1) hostia
- fiński: (1.1) öylätti, ehtoollisleipä, oblaatti
- francuski: (1.1) hostie ż
- hiszpański: (1.1) hostia ż
- irlandzki: (1.1) abhlann ż
- islandzki: (1.1) kynnir
- kataloński: (1.1) hòstia ż
- łaciński: (1.1) hostia ż
- niderlandzki: (1.1) hostie m
- niemiecki: (1.1) Hostie ż
- nowogrecki: (1.1) όστια ż (ˈostia)
- portugalski: (1.1) hóstia ż
- rumuński: (1.1) anafură, daw. agneţ, naforă
- szwedzki: (1.1) oblat w
- węgierski: (1.1) ostya
- włoski: (1.1) ostia ż
- źródła:
hostia (język estoński)
- wymowa:
- IPA: /xostia/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) rel. hostia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
hostia (język hiszpański)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rel. hostia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
hostia (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zwierzę ofiarne[1]
- (1.2) rel. ofiara
- (1.3) kośc. hostia[2]
- odmiana:
- (1) hosti|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik hostia hostiae dopełniacz hostiae hostiārum celownik hostiae hostiīs biernik hostiam hostiās ablatyw hostiā hostiīs wołacz hostia hostiae - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. hostis m/ż
- czas. hostio
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. hostio → odpłacić < praindoeur. *ǵʰostiyo- < praindoeur. *ǵʰes- → dłoń
- źródłosłów dla ang. host, franc. hostie, galic. hostia, hiszp. hostia, niderl. hostie, katal. hòstia, pol. hostia, port. hóstia, ros. гостия, rum. hostie, wł. ostia
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „hostia” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 308.
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 302.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.