gong (język polski)

gong (1.1)

wymowa:

IPA: [ɡɔ̃ŋk], AS: [gõŋk], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• -nk- 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) muz. instrument perkusyjny w formie okrągłej, mosiężnej płyty zawieszonej pionowo na stelażu; zob. też gong w Wikipedii

(1.2) dźwięk gongu (1.1)

(1.3) dźwięk dzwonka do drzwi

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gong	gongi
dopełniacz	gongu	gongów
celownik	gongowi	gongom
biernik	gong	gongi
narzędnik	gongiem	gongami
miejscownik	gongu	gongach
wołacz	gongu	gongi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) instrument

(1.2) dźwięk

(1.3) dźwięk

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. gong^[1] < jawajsko-malajski^[2], prawdopodobnie onomatopeja

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gong
• baskijski: (1.1) gong
• bułgarski: (1.1) гонг m
• czeski: (1.1) gong m
• hebrajski: (1.1) גונג m
• hiszpański: (1.1) gong m
• kaszubski: (1.1) góng m
• niemiecki: (1.1) Gong m/n
• nowogrecki: (1.1) γκογκ n, γκονγκ n
• serbski: (1.1) гонг m
• słowacki: (1.1) gong m
• ukraiński: (1.1) гонг m
• węgierski: (1.1) gong
• włoski: (1.1) gong m

źródła:

gong (język angielski)

gong (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. gong

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gong (język baskijski)

gonga (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. gong^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gong (język czeski)

gong (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) muz. gong

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	gong	gongy
dopełniacz	gongu	gongů
celownik	gongu	gongům
biernik	gong	gongy
wołacz	gongu	gongy
miejscownik	gongu	gonzích
narzędnik	gongem	gongy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gong (język hiszpański)

un gong (1.1)

wymowa:

IPA: [goŋg]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. gong

odmiana:

(1.1) lm gongs

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) batintín, tantán, rzad. gongo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gongo m

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. gong < malaj. gong

uwagi:

rzadziej stosowana forma: gongo

źródła:

gong (język słowacki)

gong (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) muz. gong

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. gongový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gong (język węgierski)

gong (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) muz. gong

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

gong (język włoski)

un gong (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) muz. gong

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) strumento

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. gong^[1]

uwagi:

źródła: