modernizm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) archit. szt. ogół kierunków awangardowych eksponujących rolę indywidualizmu w twórczości, nacechowany symbolizmem i estetyzmem; zob. też modernizm w Wikipedii
(1.2) teol. katolicki ruch religijny przełomu XIX i XX w. uznający potrzebę dostosowania doktryny do sytuacji w danej epoce dziejów Kościoła; zob. też modernizm katolicki w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Postmodernizm to kierunek artystyczny, który stawia pod znakiem zapytania podstawowe zasady i idee modernizmu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. modernistyczność ż, modernista mos, modernistka ż
przym. modernistyczny
przysł. modernistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. modernisme
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.

modernizm (język turecki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) modernizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) postmodernizm
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.