minor (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈmʲĩnɔr], AS: [mʹĩnor], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) mat. wyznacznik macierzy kwadratowej powstałej z danej macierzy przez skreślenie pewnej liczby jej wierszy i kolumn; zob. też minor w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Rząd macierzy jest to największy możliwy wymiar niezerowego minora danej macierzy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) minor główny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minoryta mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „minor” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.

minor (język angielski)

wymowa:
IPA: /maɪnə/
wymowa amerykańska
homofony: miner • mynah (dial. nierotyczne (non-rhotic))
​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) drobny[1]
(1.2) drugorzędny, pomniejszy[1]
(1.3) muz. molowy[1]

rzeczownik

(2.1) praw. nieletni[1]
(2.2) mat. minor[2]
odmiana:
(2.1-2) lp minor; lm minors
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Asia Minor
(1.2) minor road
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. minority
przysł. minorly
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „minor” w: PONS.eu – Portal językowy.
  2. ↑ Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.

minor (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mniejszy
(1.2) niepełnoletni
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

minor (język łaciński)

wymowa:
​
znaczenia:

czasownik

(1.1) wystawać, sterczeć
(1.2) przen. grozić, zagrażać

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) mniejszy[1], gradus comparativus (stopień wyższy) od: parvus
odmiana:
(1) minor, minārī, minātus sum (koniugacja I, verbum deponens)
(2) minor, minor, minus (deklinacja III)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1)
czas. minoro, minuo
przym. minorennis, minoriticus
rzecz. minoratio ż, Minores m, minorita m, Minoritae m, minoritas ż, minuatio ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. mina; źródłosłów dla ang. menace, ang. minatory, dalmatyński menur, franc. mener, friu. menâ, hiszp. minar, hiszp. menar, katal. menar, ladyń. mener, neap. menà, norm. m'ner, prow. menar, rum. mâna, rum. mânare, sycyl. minari, wenec. minari, wł. menare, wł. menar
(2.1) źródłosłów dla ang. minor, ang. minus, franc. mineur, franc. moindre, franc. moins, friu. minôr, galic. menor, katal. menor, katal. menys, ladyń. mendr, ladyń. mender, port. menor, port. menos, prow. menor, prow. mendre, prow. mens, rum. minor, wł. minore, wł. meno
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „minor” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 610.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.