minoryta (język polski)
minoryci (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌmʲĩnɔˈrɨta], AS: [mʹĩnoryta], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. kośc. franciszkanin, członek Zakonu Braci Mniejszych
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik minoryta minoryci dopełniacz minoryty minorytów celownik minorycie minorytom biernik minorytę minorytów narzędnik minorytą minorytami miejscownik minorycie minorytach wołacz minoryto minoryci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) franciszkanin
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnik
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. minoryci mos, minor m, minorowość ż, Minorka ż
- przym. minorowy, minorycki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. minor → mniejszy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- francuski: (1.1) frère mineur m
- hiszpański: (1.1) fraile menor m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.