lufcik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) otwieralna część w skrzydle okna umożliwiająca wietrzenie pomieszczenia
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lufcik lufciki dopełniacz lufcika lufcików celownik lufcikowi lufcikom biernik lufcik lufciki narzędnik lufcikiem lufcikami miejscownik lufciku lufcikach wołacz lufciku lufciki - przykłady:
- (1.1) I litościwa dziewczynka otworzyła lufcik i wpuściła do pokoju drżącego z zimna Maciusia[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) wywietrznik, oberluft, wietrznik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. luft mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Luft, pol. -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fortochka
- czeski: (1.1) vyhlídka ż
- fiński: (1.1) tuuletusikkuna
- francuski: (1.1) vasistas m
- niemiecki: (1.1) Klappfenster n, Kämpferfenster n
- ukraiński: (1.1) квати́рка ż
- węgierski: (1.1) szellőzőablak
- źródła:
- ↑ Elwira Korotyńska, Zimowy Gość (wyd. 1931)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.