Luft (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [lʊft]; lm [ˈlʏftə]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) powietrze
- (1.2) oddech
- (1.3) meteorol. bryza
- odmiana:
- (1.1-2)[1]blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik die Luft dopełniacz der Luft celownik der Luft biernik die Luft - (1.3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Luft die Lüfte dopełniacz der Luft der Lüfte celownik der Luft den Lüften biernik die Luft die Lüfte - przykłady:
- (1.1) Ich muss an die frische Luft gehen. → Muszę wyjść na świeże powietrze.
- (1.2) Halten Sie bitte die Luft an. → Proszę wstrzymać oddech.
- (1.2) Ich bekomme keine Luft mehr. → Nie mogę złapać oddechu.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) frische / schlechte / reine / saubere / dicke / heiße Luft
- synonimy:
- (1.1) Atmosphäre
- (1.2) Atem
- (1.3) Brise
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Lüften n, Lüfter m
- czas. lüften
- przym. luftig
- związki frazeologiczne:
- aus der Luft gegriffen • in der Luft liegen • von Luft und Liebe leben • wie Luft behandeln
- etymologia:
- śwn. luft < swn. luft[2]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
- ↑ Duden onlie Luft, 02.12.2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.