sauber (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: /ˈzaʊbɐ/
- wymowa austriacka
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) czysty
- (1.2) prawidłowy, bezbłędny, bez zarzutu, nienaganny (praca, rozwiązanie)
- (1.3) czysty, bez naleciałości (mowa)
- (1.4) czysty, nieskażony (woda, źródło)
- (1.5) nieskazitelny (postawa)
w funkcji przysłówka[1]
- (2.1) czysto
- (2.2) bezbłędnie
- (2.3) schludnie, starannie
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader saubere
ein sauberer
saubererdie saubere
eine saubere
sauberedas saubere
ein sauberes
sauberesdie sauberen
sauberen
saubereGen. słaba
mieszana
mocnades sauberen
eines sauberen
sauberender sauberen
einer sauberen
saubererdes sauberen
eines sauberen
sauberender sauberen
sauberen
saubererDat. słaba
mieszana
mocnadem sauberen
einem sauberen
sauberemder sauberen
einer sauberen
saubererdem sauberen
einem sauberen
sauberemden sauberen
sauberen
sauberenAkk. słaba
mieszana
mocnaden sauberen
einen sauberen
sauberendie saubere
eine saubere
sauberedas saubere
ein sauberes
sauberesdie sauberen
sauberen
sauberestopień wyższy (Komparativ) sauberer- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader sauberere
ein saubererer
sauberererdie sauberere
eine sauberere
saubereredas sauberere
ein saubereres
saubereresdie saubereren
saubereren
sauberereGen. słaba
mieszana
mocnades saubereren
eines saubereren
saubererender saubereren
einer saubereren
sauberererdes saubereren
eines saubereren
saubererender saubereren
saubereren
sauberererDat. słaba
mieszana
mocnadem saubereren
einem saubereren
saubereremder saubereren
einer saubereren
sauberererdem saubereren
einem saubereren
saubereremden saubereren
saubereren
saubererenAkk. słaba
mieszana
mocnaden saubereren
einen saubereren
saubererendie sauberere
eine sauberere
saubereredas sauberere
ein saubereres
saubereresdie saubereren
saubereren
saubererestopień najwyższy (Superlativ) sauberst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader sauberste
ein sauberster
saubersterdie sauberste
eine sauberste
sauberstedas sauberste
ein sauberstes
sauberstesdie saubersten
saubersten
saubersteGen. słaba
mieszana
mocnades saubersten
eines saubersten
sauberstender saubersten
einer saubersten
saubersterdes saubersten
eines saubersten
sauberstender saubersten
saubersten
saubersterDat. słaba
mieszana
mocnadem saubersten
einem saubersten
sauberstemder saubersten
einer saubersten
saubersterdem saubersten
einem saubersten
sauberstemden saubersten
saubersten
sauberstenAkk. słaba
mieszana
mocnaden saubersten
einen saubersten
sauberstendie sauberste
eine sauberste
sauberstedas sauberste
ein sauberstes
sauberstesdie saubersten
saubersten
sauberste - przykłady:
- (1.1) Er hat immer saubere Nägel. → On ma zawsze czyste paznokcie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Säubern n, Sauberkeit ż, Säuberung ż
- czas. säubern
- przym. säuberlich
- związki frazeologiczne:
- wohl nicht ganz sauber sein
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.