lüften (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈlʏftn̩]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) wietrzyć, przewietrzyć
(1.2) (lekko) unosić, unieść
(1.3) (w końcu) wyjawiać, wyjawić
odmiana:
(1.1-3)[1] lüft|en (lüftet), lüftete, gelüftet (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) die Wohnung / das Zimmer lüften
(1.2) den Deckel / den Hut lüften
(1.3) das Geheimnis lüften
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Luft ż, Luften n, Lüftung ż, Lüfter m
przym. luftig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: lüften • auslüften • belüften • durchlüften • entlüften • stoßlüften
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.