wywietrznik (język polski)

wywietrznik (1.1)
wywietrznik (1.1)
wymowa:
IPA: [vɨˈvʲjɛṭʃʲɲik], AS: [vyvʹi ̯eṭšʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.udziąs.i  j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) otwór, który służy do wietrzenia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wietrzenie n, wywietrzenie n, wiatr m
czas. wywietrzyć dk., wietrzyć ndk.
przym. wywietrznikowy, wietrzeniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.