korektor (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kɔˈrɛktɔr], AS: [korektor]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba sprawdzająca i poprawiająca tekst pod kątem redakcyjnym przed oddaniem go do druku; zob. też korekta tekstu w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) przyrząd piśmienniczy służący do zamalowywania błędów na kartce papieru; zob. też korektor (przyrząd piśmienniczy) w Wikipedii
- (2.2) techn. urządzenie poprawiające usterki, np. zniekształcenia dźwięku; zob. też korektor (akustyka) w Wikipedii
- (2.3) kosmet. kosmetyk przeznaczony do ukrywania wad skóry; zob. też korektor (kosmetyka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korektor korektorzy dopełniacz korektora korektorów celownik korektorowi korektorom biernik korektora korektorów narzędnik korektorem korektorami miejscownik korektorze korektorach wołacz korektorze korektorzy[1] - (2.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korektor korektory dopełniacz korektora korektorów celownik korektorowi korektorom biernik korektor korektory narzędnik korektorem korektorami miejscownik korektorze korektorach wołacz korektorze korektory[1] - przykłady:
- (1.1) Obecnie wydawnictwa zatrudniają coraz mniej korektorów.
- (2.1) Czy ktoś w klasie ma pożyczyć korektor?
- (2.2) Mam do sprzedania korektor akustyczny po niskiej cenie.
- (2.3) Na małe sińce wystarczy użycie korektora o ton jaśniejszego od podkładu.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (2.3) korektor akustyczny / graficzny
- synonimy:
- (2.2) equalizer[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korektornia ż, korekta ż, korektura ż
- forma żeńska korektorka ż
- czas. korygować ndk., korektorować ndk.
- przym. korektorski, korektowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. corrector → poprawiacz[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) карэктар m
- bułgarski: (1.1) коректор m
- kaszubski: (1.1) kòrektór m
- niemiecki: (1.1) Korrektor m; (2.1) Tintenkiller m, Tintenlöscher m; (2.2) Equalizer m; (2.3) Abdeckstift m
- rosyjski: (1.1) корректор m; (2.1) ручка-корректор m; (2.2) эквалайзер m; (2.3) корректор m
- źródła:
- 1 2 3 Hasło „korektor” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Agnieszka Lach: Korektory, kobieta.wieszjak.pl, 26 sierpnia 2010 r.
- ↑ Katarzyna Malinowska, „Blogaskowy fejm”, czyli o języku blogerów modowych, w: Socjolekt, idiolekt, idiostyl. Historia i współczesność pod red. Urszuli Sokólskiej, Uniwersytet w Białymstoku, Białystok 2017, s. 175.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.