kompost (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔ̃mpɔst], AS: [kõmpost], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) produkt rozkładu substancji organicznych, najczęściej odpadów, za pomocą mikroorganizmów - bakterii i grzybów, insektów i robaków (dżdżownic)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompost komposty dopełniacz kompostu kompostów celownik kompostowi kompostom biernik kompost komposty narzędnik kompostem kompostami miejscownik komposcie kompostach wołacz komposcie komposty - przykłady:
- (1.1) Młode rośliny zimują dość dobrze, starsze należy okryć jedliną i okopcować kompostem lub korą[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pryzma kompostu • nawozić kompostem
- synonimy:
- (1.1) humus
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) biomasa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompostownik m, kompostowanie n, kompościk mrz
- czas. kompostować ndk., skompostować dk.
- przym. kompostowy, kompostowalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. componere → składać, kombinować
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) compost
- baskijski: (1.1) konpost
- bułgarski: (1.1) компост m
- czeski: (1.1) kompost m
- duński: (1.1) kompost w
- esperanto: (1.1) kompoŝto
- francuski: (1.1) compost m
- hiszpański: (1.1) compost m, abono m (orgánico)
- niemiecki: (1.1) Kompost m
- nowogrecki: (1.1) (φυσικό) λίπασμα n, κομπόστ n
- rosyjski: (1.1) компост m
- slovio: (1.1) kompost
- słowacki: (1.1) kompost m
- szwedzki: (1.1) kompost n
- tuvalu: (1.1) kaiao
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Radziul, Ogrodowe pasje, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
kompost (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kompost
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompost komposty dopełniacz kompostu kompostů celownik kompostu kompostům biernik kompost komposty wołacz komposte komposty miejscownik kompostě / kompostu kompostech narzędnik kompostem komposty - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kompostový, kompostní
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kompost (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
kompost (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- компост
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kompost
- odmiana:
- (1.1) lm kompostis
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kompost (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kompost[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kompost komposty dopełniacz kompostu kompostov celownik kompostu kompostom biernik kompost komposty miejscownik komposte kompostoch narzędnik kompostom kompostmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompostovisko n, kompostovanie n, kompostovač m, kompostér m, kompostáreň ż
- czas. kompostovať ndk., skompostovať dk.
- przym. kompostový, kompostovateľný, kompostovací
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kompost” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
kompost (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) kompost
- odmiana:
- (1.1) en kompost, komposten, komposter, komposterna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.