dżdżownica (język polski)

dżdżownica (1.1)
wymowa:
IPA: [ʤ̑ːɔvʲˈɲiʦ̑a], AS: [•ǯovʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.gemin.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zool. walcowaty, zbudowany z pierścieni bezkręgowiec; zob. też dżdżownica w Wikipedii
(1.2) daw. woda deszczowa[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kret odżywia się dżdżownicami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. glizda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dżdżystość ż, deszcz m, dżdża ż, deżdż m
przym. dżdżysty
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. deżdż - zwierzę wychodzące po dżdżu (deszczu)
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zwierzęta
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dzdzawy” w: Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 1, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 578-579.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.