jedlina (język polski)
jedlina (1.1)
jedlina (1.2)
jedlina (1.4)
- wymowa:
- IPA: [jɛˈdlʲĩna], AS: [i ̯edlʹĩna], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ścięte gałęzie jodły
- (1.2) drewno z jodły
- (1.3) bot. jodła
- (1.4) las jodłowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik jedlina dopełniacz jedliny celownik jedlinie biernik jedlinę narzędnik jedliną miejscownik jedlinie wołacz jedlino - (1.3-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik jedlina jedliny dopełniacz jedliny jedlin celownik jedlinie jedlinom biernik jedlinę jedliny narzędnik jedliną jedlinami miejscownik jedlinie jedlinach wołacz jedlino jedliny - przykłady:
- (1.1) Przyniosłem jedliny na świąteczny stroik.
- (1.2) W salonie mamy podłogę z jedliny.
- (1.4) Spacerując po lesie, weszliśmy w gęstą jedlinę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. jedlinowy, jodłowy
- rzecz. jodła ż, jodełka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.4) Jako las jodłowy słowo jedlina może mieć liczbę mnogą[1] lub nie[2].
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jodła
- esperanto: (1.2) abiaĵo, abiligno (1.4) abiaro, abiejo
- łaciński: (1.2) abies ż
- niemiecki: (1.1) Tannenzweige m lm, Tannengrün n; (1.2) Tannenholz n; (1.4) Tannenwald m
- ukraiński: (1.2) ялиця ż
- wilamowski: (1.4) jedlīn ż, jedlin ż
- źródła:
- ↑ Bogusław Dunaj, Współczesny słownik języka polskiego, t. I, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 978-83-7476-264-9, s. 559.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.