kombonianin (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. członek katolickiego męskiego zgromadzenia zakonnego, założonego przez św. Daniela Comboniego; zob. też Kombonianie w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kombonianin kombonianie dopełniacz kombonianina kombonianów celownik kombonianinowi kombonianom biernik kombonianina kombonianów narzędnik kombonianinem kombonianami miejscownik kombonianinie kombonianach wołacz kombonianinie kombonianie - przykłady:
- (1.1) Pani Abramowicz ma syna u kombonianów w Rzymie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) parafia / nowicjat / postulat kombonianów • klasztor / kościół Kombonianów[1]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zakonnik, osoba konsekrowana
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) zgromadzenie zakonne
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska kombonianka ż
- przym. komboniański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- wł., od nazwiska założyciela zgromadzenia Daniela Comboniego[2].
- uwagi:
- tłumaczenia:
- włoski: (1.1) comboniano m
- źródła:
- ↑
Porada „zakon franiszkanów, kościół Franciszkanów” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ www.zyciezakonne.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.