kombi (język polski)
kombi (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔ̃mbʲi], AS: [kõmbʹi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) mot. typ nadwozia
- (1.2) mot. samochód z nadwoziem typu kombi (1.1)
- odmiana:
- (1.1-2) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kombi kombi dopełniacz kombi kombi celownik kombi kombi biernik kombi kombi narzędnik kombi kombi miejscownik kombi kombi wołacz kombi kombi - przykłady:
- (1.1) Kierowca passata kombi cudem uszedł z życiem.
- (1.2) pot. Będzie chryja, bo znowu zaparkowałeś kombi tuż pod oknami szefa.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ford / golf / nadwozie / samochód / wersja kombi
- (1.1) klasyczne / osobowe / rodzinne / tanie kombi • kombi klasy C • kombi na gaz • pojechać / parkować kombi
- synonimy:
- (1.2) rzad. war. combi; pot. żart. trumniak
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) nadwozie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Kombi < niem. Kombiwagen[1]
- uwagi:
- (1.1-2) zobacz też: Indeks:Polski - Motoryzacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) amer. station wagon, bryt. estate car, estate
- niemiecki: (1.1) Kombi m; (1.2) Kombi m
- włoski: (1.2) giardinetta ż, station wagon ż
- źródła:
kombi (esperanto)
czasownik
- (1.1) czesać
- odmiana:
- (1.1)
tempo vortformo aktiva participo pasiva participo nuna kombas kombanta kombata pasinta kombis kombinta kombita venonta kombos kombonta kombota kondicionalo kombus imperativo kombu - przykłady:
- (1.1) Bonvolu kombu min. → Proszę, uczesz mnie.
- składnia:
- (1.1) kombi + B.
- kolokacje:
- (1.1) kombi barbon / harojn • kombi sin
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) malkombi
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kombilo, kombisto
- czas. diskombi
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.