klaustralny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) daw. klasztorny, zakonny[1][2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Cokolwiek zatem pisać będę o okazałości biskupów, toż samo brać należy czytelnikowi o klaustralnych opatach[3].
(1.1) W sali panowała cichość klasztorna, bo i ona sama coś miała w sobie klaustralnego[4].
(1.1) Ten wiózł zarazem list upominający generała, aby zaniechał podobnych matactw i aby nałożył karę klaustralną na obu zakonników[5].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klaustrum n
związki frazeologiczne:
etymologia:
śr.łac. claustralis
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: klasztorny, zakonny
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Klaustralny” w: Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „klaustralny” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Jędrzej Kitowicz, O opatach i biskupach łacińskich
  4. Józef Ignacy Kraszewski, Waligóra
  5. Denis Diderot, Kubuś Fatalista i jego Pan (tłum. Tadeusz Boy-Żeleński)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.