cichość (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʨ̑ixɔɕʨ̑], AS: [ćiχość], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk. cisza, milczenie
- odmiana:
- (1.1) [1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik cichość dopełniacz cichości celownik cichości biernik cichość narzędnik cichością miejscownik cichości wołacz cichości - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) cisza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cichy, zaciszny, cichuchny, cichuśki
- rzecz. cisza ż
- wykrz. cisza
- czas. wyciszyć, przyciszyć
- przysł. zacisznie
- związki frazeologiczne:
- w cichości ducha
- etymologia:
- uwagi:
- por. głośność
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quieter
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.