klasycznie (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) w sposób zgodny z antycznymi kanonami piękna
(1.2) w sposób typowy, zgodnie z przyjętym wzorcem
(1.3) iron. w sposób, którego by się nie chciało
odmiana:
przykłady:
(1.2) Niewysoki brunet o ciemnym, gęstym zaroście, cera oliwkowa, nos klasycznie żydowski, wargi pełne, w oczach sentyment pasterza trzód z ziemi Kanaan[1].
(1.3) Jarek klasycznie spóźni się dziesięć minut.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klasyczność ż, klasyk mos, klasyka ż
czas. klasycznieć ndk.
przym. klasyczny, klasycystyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. klasyczny + -e
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) classically
  • estoński: (1.1) klassikaliselt
  • fiński: (1.1) klassisesti
  • hiszpański: (1.1) clásicamente
  • niemiecki: (1.1) klassisch; (1.2) klassisch; (1.3) klassisch
  • włoski: (1.1) classicamente
źródła:
  1. Andrzej Szczypiorski, Początek, 1986, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.