klasycznie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) w sposób zgodny z antycznymi kanonami piękna
- (1.2) w sposób typowy, zgodnie z przyjętym wzorcem
- (1.3) iron. w sposób, którego by się nie chciało
- odmiana:
- przykłady:
- (1.2) Niewysoki brunet o ciemnym, gęstym zaroście, cera oliwkowa, nos klasycznie żydowski, wargi pełne, w oczach sentyment pasterza trzód z ziemi Kanaan[1].
- (1.3) Jarek klasycznie spóźni się dziesięć minut.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. klasyczność ż, klasyk mos, klasyka ż
- czas. klasycznieć ndk.
- przym. klasyczny, klasycystyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. klasyczny + -e
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) classically
- estoński: (1.1) klassikaliselt
- fiński: (1.1) klassisesti
- hiszpański: (1.1) clásicamente
- niemiecki: (1.1) klassisch; (1.2) klassisch; (1.3) klassisch
- włoski: (1.1) classicamente
- źródła:
- ↑ Andrzej Szczypiorski, Początek, 1986, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.