brunet (język polski)
brunet (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈbrũnɛt], AS: [brũnet], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek o włosach czarnego koloru
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brunet bruneci dopełniacz bruneta brunetów celownik brunetowi brunetom biernik bruneta brunetów narzędnik brunetem brunetami miejscownik brunecie brunetach wołacz brunecie bruneci - przykłady:
- (1.1) Jeden z tych ludzi był Anglikiem, drugi Francuzem; obydwaj szczupli, wysokiego wzrostu, jeden brunet, jako południowiec z Prowansji, drugi rudy jak prawdziwy gentleman z Lancashire[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) blondyn
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bruneteczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. brunet, słowo w użyciu od końca XVIII w., oznaczało pierwotnie (tak jak i współcześnie w j. francuskim), kogoś o brązowych włosach[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brunet, brunette
- arabski: (1.1) أسمر m
- białoruski: (1.1) брунет m, чарнявы m
- bułgarski: (1.1) брюнет m
- czeski: (1.1) brunet m
- hiszpański: (1.1) moreno m
- jidysz: (1.1) ברונעט m
- nowogrecki: (1.1) μελαχρινός m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) брюнет m
- słowacki: (1.1) brunet m
- ukraiński: (1.1) брюнет m
- węgierski: (1.1) barna
- włoski: (1.1) bruno m
- źródła:
brunet (język angielski)
brunet (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) rzad. brunet
przymiotnik
- (2.1) rzad. ciemnowłosy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. forma żeńska brunette
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
brunet (język czeski)
brunet (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) brunet
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brunet bruneti / brunetové dopełniacz bruneta brunetů celownik brunetovi / brunetu brunetům biernik bruneta brunety wołacz brunete bruneti / brunetové miejscownik brunetovi / brunetu brunetech narzędnik brunetem brunety - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bruneta ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
brunet (język słowacki)
brunet (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) brunet[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) blondín
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 52.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.