brunetka (język polski)
brunetka (1.1)
- wymowa:
- IPA: [brũˈnɛtka], AS: [brũnetka], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kobieta o włosach czarnego koloru
- (1.2) daw. środ. polit. walizka w ciemnym kolorze służąca do transportu materiałów agitacyjnych (bibuły)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brunetka brunetki dopełniacz brunetki brunetek celownik brunetce brunetkom biernik brunetkę brunetki narzędnik brunetką brunetkami miejscownik brunetce brunetkach wołacz brunetko brunetki - przykłady:
- (1.1) Spotkałem się wczoraj ze śliczną brunetką.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bruneta ż, brunecik m
- forma męska brunet m
- zdrobn. bruneteczka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) brunette
- arabski: (1.1) سمراء
- białoruski: (1.1) брунетка ż, чарнявая ż
- bułgarski: (1.1) брюнетка ż
- duński: (1.1) brunette w
- francuski: (1.1) brune ż
- hiszpański: (1.1) morena ż
- nowogrecki: (1.1) μαυρομάλλα ż, μαυρομαλλούσα ż, μαυρομαλλού ż
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) брюнетка ż
- słowacki: (1.1) brunetka ż, bruneta ż
- ukraiński: (1.1) брюнетка ż
- źródła:
- ↑ Mieczysław Karaś, Kilka uwag o polskiej gwarze partyjnej przed pierwszą wojną światową, „Język Polski” nr 1/1951, s. 20.
brunetka (język czeski)
brunetka (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brunetka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brunetka brunetky dopełniacz brunetky brunetek celownik brunetce brunetkám biernik brunetku brunetky wołacz brunetko brunetky miejscownik brunetce brunetkách narzędnik brunetkou brunetkami - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bruneta ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
brunetka (język słowacki)
brunetka (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) brunetka[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bruneta, tmavovláska
- antonimy:
- (1.1) blondínka, blondína
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bruneta ż
- forma męska brunet m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 52.
- ↑ Hasło „brunetka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.