klasycystyczny (język polski)

klasycystyczne (1.1) wnętrze
wymowa:
, IPA: [ˌklasɨʦ̑ɨˈstɨʧ̑nɨ], AS: [klasycystyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szt. stworzony w stylu klasycyzmu, nawiązującym do klasycznych wzorców antycznych
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nad placem górowała klasycystyczna bryła teatru.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klasyka ż, klasyk m, klasyczka ż, klasyczność ż, klasycyzm m, klasycysta m, klasycystka ż
czas. klasycyzować
przym. klasyczny
przysł. klasycznie, klasycystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.