kilwater (język polski)
_Swift_underway_in_the_Indian_Ocean%252C_off_the_coast_of_Sumatra%252C_Indonesia.jpg.webp)
kilwater (1.1)
- wymowa:
- IPA: [cilˈvatɛr], AS: [ḱilvater], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) żegl. ślad na wodzie, jaki pozostawia za sobą płynący statek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kilwater kilwatery dopełniacz kilwateru kilwaterów celownik kilwaterowi kilwaterom biernik kilwater kilwatery narzędnik kilwaterem kilwaterami miejscownik kilwaterze kilwaterach wołacz kilwaterze kilwatery - przykłady:
- (1.1) Za holownikiem rozchodził się szeroki kilwater (…)[1]
- (1.1) Czasami tylko, gdy przecinaliśmy czyjś kilwater, brzuch wodolotu uderzał o wodę w miękki, rybi sposób.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ślad torowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niderl. kielwater < niderl. kiel + water → stępka, kil + woda[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wake
- baskijski: (1.1) ubera
- białoruski: (1.1) кільва́тар m
- bułgarski: (1.1) килватер m
- duński: (1.1) kølvand n
- francuski: (1.1) sillage m
- hiszpański: (1.1) estela ż
- niderlandzki: (1.1) kielzog n
- niemiecki: (1.1) Kielwasser n
- rosyjski: (1.1) кильва́тер m
- szwedzki: (1.1) kölvatten n
- ukraiński: (1.1) кільва́тер m
- włoski: (1.1) scia ż
- źródła:
- ↑ Janusz Przymanowski Studzianki, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1971, s. 146
- ↑ Andrzej Stasiuk Jadąc do Babadag, Wydawnictwo „Czarne”, Wołowiec 2008, ISBN 83-7536-038-4, s. 189
- ↑ Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, De Agostini Polska.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.